ŠEHID

Kroz vazduh širi se miris behara,

posljednji snijeg već se otopito, 

kroz groblje šehidsko korača majka, 

a srce njeno usamljeno.

Traži mezar svoga sina kojeg četnici ubiše,

kroz bujalu travu od nišana jednog do drugog

korača, hoće li ga naći, imati snage ? 

Priđe jednom nišanu bjelom,

ispod komada modrog neba kao od jorgovana rascvjetana,

sagnu se i prouči Fatihu pred dušu sina svog.

Nekoliko suza kanulo je, 

ponosno majka suze sakri,

jer je znala i vjerovala da

Šehida čeka vječni spas.